ਜਿਵੇਂ ਜਿਵੇਂ ਅਸੀਂ ਆਧੁਨਿਕ ਯੁਗ ਵਿੱਚ ਅੱਗੇ ਵਧ ਰਹੇ ਹਾਂ, ਸਾਡੇ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਤਕਨਾਲੋਜੀ ਦੀ ਦਾਖਲਅੰਦਾਜ਼ੀ ਵੀ ਵੱਧ ਰਹੀ ਹੈ। ਇਸ ਤਕਨਾਲੋਜੀ ਦੀ ਲਹਿਰ ਨੇ ਸਾਡੇ ਜੀਵਨ ਦੇ ਹਰ ਪਹਲੂ ਤੇ ਕਾਬੂ ਪਾ ਲਿਆ ਹੈ, ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਕਿਤਾਬਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀ ਸਾਡੀ ਦਿਲਚਸਪੀ ਘਟਦੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ। ਪਹਿਲਾਂ ਜਿੱਥੇ ਸਿੱਖਿਆ ਦਾ ਕੇਂਦਰ ਕਿਤਾਬਾਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਸਨ, ਅਜਿਹਾ ਮਹਿਸੂਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਦੀ ਕਿਤਾਬਾਂ ਲਈ ਭਾਵਨਾ ਹੁਣ ਦੂਰ ਹੁੰਦੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ, ਜੋ ਸਿੱਖਿਆ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਚਿੰਤਾ ਦਾ ਵਿਸ਼ਾ ਬਣ ਚੁੱਕੀ ਹੈ।
ਸਿੱਖਿਆ ਪ੍ਰਬੰਧਨ ਵਿੱਚ ਅਜਿਹੇ ਤਬਦੀਲੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਹਨ ਕਿ ਕਿਤਾਬਾਂ ਦੀ ਥਾਂ ਨੋਟਾਂ, ਪਾਸਬੁੱਕਾਂ ਅਤੇ 'ਇੱਕ ਹਫ਼ਤੇ ਵਿੱਚ ਤਿਆਰੀ' ਵਰਗੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਨੇ ਲੈ ਲਈ ਹੈ। ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਦੀ ਸਿੱਖਿਆ ਹੁਣ ਆਡੀਓ ਅਤੇ ਵੀਡੀਓ ਮਾਧਿਅਮਾਂ ਰਾਹੀਂ ਮੁਹੱਈਆ ਕਰਵਾਈ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ। ਅਜਿਹੀ ਹਾਲਤ ਵਿੱਚ, ਸਵਾਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਕਿਤਾਬਾਂ ਪੜ੍ਹਨ ਵਾਲੇ ਬੱਚੇ ਹਨ ਕੌਣ?
ਜਦੋਂ ਕੋਈ ਵੀ ਜਾਣਕਾਰੀ 'ਗੂਗਲ' ਅਤੇ 'ਯੂਟਿਊਬ' ਰਾਹੀਂ ਤੁਰੰਤ ਮਿਲ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਦੀ ਪਹੁੰਚ ਕੌਣ ਕਰੇਗਾ? ਕੋਚਿੰਗ ਸੈਂਟਰਾਂ ਅਤੇ ਆਨਲਾਈਨ ਪਲੇਟਫਾਰਮਾਂ ਦੇ ਹੱਲੋਂ ਵਿਚ, ਲਾਇਬ੍ਰੇਰੀਆਂ ਸਿਰਫ਼ ਇੱਕ ਸ਼ਿੰਗਾਰ ਬਣ ਕੇ ਰਹਿ ਗਈਆਂ ਹਨ।
ਸਮੇਂ ਦੇ ਨਾਲ, ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਰਫਤਾਰ ਬਹੁਤ ਵਧ ਗਈ ਹੈ। ਲੋਕ ਘੱਟੋ ਘੱਟ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਫਲਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਕਾਰਨ, ਕਿਤਾਬਾਂ ਪੜ੍ਹਨ ਦੀ ਆਦਤ ਦੀ ਜਗ੍ਹਾ ਆਡੀਓ-ਵੀਡੀਓ ਦੇ ਸਰੋਤ ਲੈ ਰਹੇ ਹਨ।
ਪਰ ਇਹ ਵੀ ਸੱਚ ਹੈ ਕਿ ਕਿਤਾਬਾਂ ਦਾ ਸੱਚਾ ਪਾਠਕ ਅਜੇ ਵੀ ਮੌਜੂਦ ਹੈ। ਉਹ ਲੋਕ, ਜੋ ਸਮੇਂ ਦੀ ਸੂਝਬੂਝ ਅਤੇ ਸਮਾਜ ਨੂੰ ਡੂੰਘਾਈ ਨਾਲ ਸਮਝਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਅਜੇ ਵੀ ਕਿਤਾਬਾਂ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹਨ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਰੱਖਦੇ ਹਨ। ਨਾਵਲ ਅਤੇ ਕਹਾਣੀਆਂ ਅਜੇ ਵੀ ਕਿਤਾਬ ਪ੍ਰੇਮੀਆਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਵੱਲ ਖਿੱਚ ਰਹੀਆਂ ਹਨ।
ਕਿਤਾਬਾਂ ਪੜ੍ਹਨ ਦੀ ਘਟਦੀ ਚਾਹਤ ਨੂੰ ਸਮਝਣ ਅਤੇ ਨਵੀਆਂ ਪੀੜ੍ਹੀਆਂ ਵਿੱਚ ਇਸ ਆਦਤ ਨੂੰ ਮੁੜ ਜਗਾਉਣ ਲਈ ਕੋਈ ਹੱਲ ਲੱਭਣਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਤਕਨਾਲੋਜੀ ਦੀ ਆਮਦ ਨਾਲ ਕਿਤਾਬਾਂ ਦਾ ਮਹੱਤਵ ਘਟਿਆ ਹੈ, ਪਰ ਅਜੇ ਵੀ ਕੁਝ ਪਾਠਕ ਅਜਿਹੇ ਹਨ ਜੋ ਇਸ ਤਕਨਾਲੋਜੀ ਦੇ ਜਮਾਨੇ ਵਿਚ ਵੀ ਕਿਤਾਬਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਸਾਥੀ ਮੰਨਦੇ ਹਨ।