ਇਸ ਡਾਕਟਰ ਨੂੰ ਕਿਉਂ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ "ਮੌਤ ਦਾ ਦੇਵਤਾ", ਪੜੋ ਵੇਰਵਾ

ਜਰਮਨੀ: ਹਿਟਲਰ ਦੀ ਨਾਜ਼ੀ ਫੌਜ ਵਲੋਂ ਪੋਲੈਂਡ ਤੇ ਕਬਜੇ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਯਹੂਦੀਆਂ ਪ੍ਰਤੀ ਹਿਟਲਰ ਨੇ ਆਪਣਾ ਰਵਈਆ ਸਖ਼ਤ ਕਰ ਲਿਆ ਸੀ। ਯਹੂਦੀਆਂ ਨੂੰ ਸਜਾ ਦੇਣ ਲਈ ਸਾਰੇ ਪੋਲੈਂਡ ਵਿਚ ਜਗ੍ਹਾ-ਜਗ੍ਹਾ ਤਸ਼ੱਦਦ ਕੈੰਪ ਅਤੇ ਮੌਤ ਕੈੰਪ ਬਣਾਏ ਗਏ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਤਸ਼ੱਦਦ ਕੈੰਪਾਂ ਵਿਚ ਯਹੂਦੀਆਂ ਨੂੰ ਜਬਰਨ ਲਿਆ ਕੇ ਓਹਨਾ ਤੋਂ ਗੁਲਾਮਾਂ ਵਾਂਗ ਕੰਮ ਕਰਵਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਮੌਤ ਦੇ ਕੈੰਪਾਂ ਵਿਚ ਓਹਨਾ ਨੂੰ ਅਜ਼ੀਬ ਤਰੀਕਿਆਂ ਨਾਲ ਮੌਤ ਦੇ ਘਾਟ ਉਤਾਰ ਦਿਤਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਇਸ ਕੰਮ ਦਾ ਮੋਢੀ ਡਾਕਟਰ ਜੋਸੇਫ ਮੈਂਗੇਲੇ ਸੀ ਜਿਸਨੂੰ "ਮੌਤ ਦਾ ਦੇਵਤਾ" (Todesengel) ਵਜੋਂ ਵੀ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਇਹ ਦੂਜੇ ਵਿਸ਼ਵ ਸ਼ੁੱਧ ਦੇ ਸਮੇਂ ਇੱਕ ਜਰਮਨ ਐਸ ਐਸ ਅਧਿਕਾਰੀ (Schutzstaffel) ਅਤੇ ਡਾਕਟਰ ਸੀ। ਉਸਨੂੰ ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਐੱਸ਼ਵਿਟਜ਼ ਨਜ਼ਰਬੰਦੀ ਕੈਂਪ (Auschwitz Concentration Camp) ਵਿਖੇ ਆਪਣੀਆਂ ਖ਼ਤਰਨਾਕ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਲਈ ਯਾਦ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਿਥੇ ਉਸਨੇ ਕੈਦੀਆਂ' ਤੇ ਜਾਨਲੇਵਾ ਪ੍ਰਯੋਗ ਕੀਤੇ ਅਤੇ ਡਾਕਟਰਾਂ ਦੀ ਟੀਮ ਦਾ ਇੱਕ ਮੈਂਬਰ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਗੈਸ ਚੈਂਬਰਾਂ ਵਿੱਚ ਮਾਰੇ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਯਹੂਦੀਆਂ ਦੀ ਚੋਣ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਜਾਨਲੇਵਾ ਗੈਸ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਵੀ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਪੋਲੈਂਡ ਵਿਚ ਰੈਡ ਆਰਮੀ (RussianTroops) ਦੀ ਤਬਾਹੀ ਕਾਰਨ ਮੈਂਗੇਲ ਨੂੰ ਜਨਵਰੀ ਵਿਚ ਐੱਸ਼ਵਿਟਜ਼ ਤੋਂ 17 ਜਨਵਰੀ 1945 ਨੂੰ 280 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਦੂਰ ਗ੍ਰਾਸ-ਰੋਜ਼ੈਨ ਤਸ਼ੱਦਦ ਕੈਂਪ ਵਿਚ ਤਬਦੀਲ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਮੈਂਗੇਲੇ ਨੇ ਮਾਨਵ-ਵਿਗਿਆਨ ਅਤੇ ਦਵਾਈ ਵਿੱਚ ਡਾਕਟਰੇਟ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ ਸੀ ਅਤੇ ਖੋਜਕਰਤਾ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਕਰੀਅਰ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਉਹ 1937 ਵਿਚ ਨਾਜ਼ੀ ਪਾਰਟੀ ਅਤੇ 1938 ਵਿਚ ਐੱਸ.ਐੱਸ. ਵਿਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਗਿਆ। ਦੂਸਰੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਵਿਚ ਉਸਨੂੰ ਬਟਾਲੀਅਨ ਮੈਡੀਕਲ ਅਫ਼ਸਰ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ, ਫਿਰ 1943 ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿਚ ਨਾਜ਼ੀ ਤਸ਼ੱਦਦ ਕੈਂਪਾਂ ਵਿਚ ਤਬਦੀਲ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਅਤੇ ਐੱਸ਼ਵਿਟਜ਼ ਵਿਚ ਨਿਯੁਕਤ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ, ਜਿਥੇ ਉਸਨੇ ਮੌਕਾ ਵੇਖਿਆ ਮਨੁੱਖੀ ਵਿਸ਼ਿਆਂ 'ਤੇ ਜੈਨੇਟਿਕ ਖੋਜ ਕਰਨ ਦਾ। ਉਸ ਦੇ ਤਜ਼ਰਬੇ ਮੁੱਖ ਤੌਰ ਤੇ ਜੁੜਵਾਂ ਬੱਚਿਆਂ 'ਤੇ ਕੇਂਦ੍ਰਤ ਸਨ ਅਤੇ ਇਹ ਪੀੜਤਾਂ ਦੀ ਸਿਹਤ ਜਾਂ ਸੁਰੱਖਿਆ ਦੀ ਕੋਈ ਪਰਵਾਹ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਸੀ।
ਐੱਸ਼ਵਿਟਜ਼ 'ਚ 1942 ਵਿਚ ਕੈਦੀਆਂ ਨੂੰ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਜਰਮਨ ਦੇ ਕਬਜ਼ੇ ਵਾਲੇ ਯੂਰਪ ਤੋਂ ਰੇਲ ਰਾਹੀਂ ਲਿਜਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ

ਅਤੇ ਉਹ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਕਾਫਲਿਆਂ ਵਿਚ ਆਉਂਦੇ ਸਨ। ਜੁਲਾਈ 1942 ਤਕ ਐਸਐਸ ਡਾਕਟਰ "ਚੋਣ" ਕਰਦੇ ਸਨ ਜਿੱਥੇ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਯਹੂਦੀਆਂ ਨੂੰ ਵੱਖ ਕਰ ਲਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਸਮਝੇ ਗਏ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਡੇਰੇ ਵਿਚ ਦਾਖਲ ਕਰਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਮਜ਼ਦੂਰੀ ਲਈ ਅਯੋਗ ਸਮਝੇ ਗਏ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਤੁਰੰਤ ਗੈਸ ਚੈਂਬਰਾਂ ਵਿਚ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਪਹੁੰਚਣ ਵਾਲੇ ਜੋ ਮਰਨ ਲਈ ਚੁਣੇ ਜਾਂਦੇ ਸਨ ਓਹਨਾ 'ਚ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਬੱਚੇ, ਛੋਟੇ ਬੱਚਿਆਂ ਵਾਲੀਆਂ ਔਰਤਾਂ, ਗਰਭਵਤੀ ਔਰਤਾਂ , ਸਾਰੇ ਬਜ਼ੁਰਗ, ਅਤੇ ਉਹ ਸਾਰੇ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦੇ ਸਨ ਜੋ ਇਸ ਡਾਕਟਰ ਦੁਆਰਾ ਸੰਖੇਪ ਅਤੇ ਸਤਹੀ ਨਿਰੀਖਣ ਵਿਚ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤੰਦਰੁਸਤ ਅਤੇ ਸਿਹਤਮੰਦ ਨਾ ਹੋਣ।1943 ਦੇ ਅਰੰਭ ਵਿੱਚ ਵਨ ਵਰਸ਼ੁਅਰ ਦੁਆਰਾ ਉਤਸ਼ਾਹਤ ਮੇਂਗੇਲ ਨੇ ਇਕਾਗਰਤਾ ਕੈਂਪ 'ਚ ਸੇਵਾ ਵਿੱਚ ਤਬਦੀਲ ਕਰਨ ਲਈ ਅਰਜ਼ੀ ਦਿੱਤੀ। ਉਸਦੇ ਬਿਨੈ-ਪੱਤਰ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰ ਲਿਆ ਗਿਆ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਐੱਸ਼ਵਿਟਜ਼ ਵਿਖੇ ਤਾਇਨਾਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ, ਜਿਥੇ ਉਸਨੂੰ ਐਸ ਐਸ ਸਟੈਂਡਰਜਟ ਐਡੁਆਰਡ ਵਿਥਰਸ ਵਿਖੇ ਚੀਫ਼ ਮੈਡੀਕਲ ਅਫ਼ਸਰ, ਬਿਰਕੇਨੌ ਵਿਖੇ ਜ਼ਿਗਨਫਰਮਾਮਿਲੀਨੇਲਗਰ (Zigeunerfamilienlager) ਦੇ ਮੁੱਖ ਡਾਕਟਰ ਦੀ ਪਦਵੀ ਤੇ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਇਹ ਸਬ-ਕੈਪ ਮੁੱਖ ਐੱਸ਼ਵਿਟਜ਼ ਕੰਪਲੈਕਸ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਹੈ। ਐਸਐਸ ਡਾਕਟਰ ਐੱਸ਼ਵਿਟਜ਼ ਵਿਚ ਕੈਦੀਆਂ ਦਾ ਇਲਾਜ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ ਸਨ, ਬਲਕਿ ਕੈਦੀਆ ਉਪਰ ਖ਼ਤਰਨਾਕ ਪ੍ਰਯੋਗ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਸਨ। ਮੈਂਗੇਲੇ ਹਫਤਾਵਾਰੀ ਹਸਪਤਾਲ ਦੀਆਂ ਬੈਰਕਾਂ ਦਾ ਦੌਰਾ ਕਰਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਕੋਈ ਵੀ ਕੈਦੀ ਜੋ ਦੋ ਹਫ਼ਤਿਆਂ ਤੋਂ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਨਾ ਰਹਿਣ, ਨੂੰ ਗੈਸ ਚੈਂਬਰਾਂ ਵਿਚ ਭੇਜਣ ਦਾ ਆਦੇਸ਼ ਦਿੰਦਾ ਸੀ ਜਿਥੇ ਓਹਨਾ ਨੂੰ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਜੁੜਵਾ ਬੱਚਿਆਂ ਉਪਰ ਉਹ ਪ੍ਰਯੋਗ ਕਰਨ ਲਈ ਹਮੇਸ਼ਾ ਤਤਪਰ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ। ਉਹ ਸਾਈਕਲਾਈਡ-ਅਧਾਰਤ ਕੀਟਨਾਸ਼ਕ ਜ਼ਿਕਲੋਨ ਬੀ ਦੇ ਪ੍ਰਬੰਧਨ ਦੀ ਨਿਗਰਾਨੀ ਕਰਨ ਲਈ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰ ਐਸਐਸ ਡਾਕਟਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸੀ, ਜੋ ਬਿਰਕੇਨੋ ਗੈਸ ਚੈਂਬਰਾਂ ਵਿੱਚ ਸਮੂਹਕ ਕਤਲੇਆਮ ਲਈ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਇਸ ਕੈੰਪ ਵਿੱਚ ਸ਼ਮਸ਼ਾਨਘਾਟ 4 ਅਤੇ 5 ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਗੈਸ ਚੈਂਬਰਾਂ ਵਿੱਚ ਸੇਵਾ ਕੀਤੀ।

ਜਦੋਂ 1943 ਵਿਚ ਮੂੰਹ ਅਤੇ ਚਿਹਰੇ ਦੀ ਇਕ ਗੈਂਗਰੇਉਸ ਬੈਕਟੀਰੀਆ ਦੀ ਬਿਮਾਰੀ ਨੋਮਾ ਦੇ ਫੈਲਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਰੋਮੇਨੀ ਕੈਂਪ ਵਿਚ ਫੈਲੀ ਤਾ ਮੋਂਗੇਲੇ ਨੇ ਬਿਮਾਰੀ ਦੇ ਕਾਰਨਾਂ ਦਾ ਪਤਾ ਲਗਾਉਣ ਅਤੇ ਇਲਾਜ ਵਿਕਸਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਇਕ ਅਧਿਐਨ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ। ਉਸਨੇ ਕੈਦੀ ਬਰਥੋਲਡ ਐਪਸਟੀਨ, ਜੋ ਕਿ ਇੱਕ ਯਹੂਦੀ ਬਾਲ ਰੋਗ ਵਿਗਿਆਨੀ ਅਤੇ ਪ੍ਰਾਗ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਸੀ, ਦੀ ਸਹਾਇਤਾ ਲਈ। ਮਰੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਵੱਖਰੀ ਬੈਰਕ ਵਿੱਚ ਅਲੱਗ-ਥਲੱਗ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਅਤੇ ਕਈ ਪੀੜਤ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਸਿਰ ਅਤੇ ਅੰਗਾਂ ਨੂੰ ਗ੍ਰੇਜ਼ ਦੀ ਐਸਐਸ ਮੈਡੀਕਲ ਅਕੈਡਮੀ ਅਤੇ ਅਧਿਐਨ ਲਈ ਹੋਰ ਸਹੂਲਤਾਂ ਭੇਜਿਆ ਗਿਆ। ਇਹ ਖੋਜ ਅਜੇ ਵੀ ਜਾਰੀ ਸੀ ਜਦੋਂ ਰੋਮਾਨੀ ਕੈਂਪ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ 1944 ਵਿਚ ਇਸਦੇ ਬਾਕੀ ਰਹਿੰਦੇ ਕੈਦੀ ਮਾਰੇ ਗਏ ਸਨ।ਜਦੋਂ ਔਰਤਾਂ ਦੇ ਕੈਂਪ ਵਿਚ ਟਾਈਫਸ ਦੀ ਮਹਾਂਮਾਰੀ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਈ, ਮੈਂਗੇਲੇ ਨੇ ਛੇ ਸੌ ਯਹੂਦੀ ਔਰਤਾਂ ਦੇ ਇਕ ਬਲਾਕ ਨੂੰ ਸਾਫ਼ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਗੈਸ ਚੈਂਬਰਾਂ ਵਿਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਮੌਤ ਲਈ ਭੇਜ ਦਿੱਤਾ। ਫਿਰ ਇਮਾਰਤ ਨੂੰ ਸਾਫ਼ ਅਤੇ ਕੀਟਾਣੂ-ਰਹਿਤ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਨੇੜਲੇ ਬਲਾਕ ਦੇ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਸਾਫ਼-ਸੁਥਰੇ ਬਲਾਕ ਵਿੱਚ ਜਾਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਨਹਾਉਣਾ, ਵਿਛੋੜਾ ਦੇ ਕੇ ਅਤੇ ਨਵੇਂ ਕੱਪੜੇ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਸਨ। ਇਸ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਨੂੰ ਦੁਹਰਾਇਆ ਗਿਆ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਸਾਰੀਆਂ ਬੈਰਕਾਂ ਦੇ ਕੀਟਾਣੂਨਾਸ਼ਕ ਨਾ ਹੋ ਗਏ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਪ੍ਰਕ੍ਰਿਆਵਾਂ ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਲਾਲ ਬੁਖਾਰ ਅਤੇ ਹੋਰ ਬਿਮਾਰੀਆਂ ਦੀ ਮਹਾਂਮਾਰੀ ਲਈ ਵਰਤੀਆਂ ਗਈਆਂ, ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਬੇਕਸੂਰਾਂ ਨੂੰ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ। ਗੈਸ ਚੈਂਬਰਾਂ ਵਿਚ ਸੰਕਰਮਿਤ ਕੈਦੀ ਮਾਰੇ ਜਾਣ ਨਾਲ ਅਤੇ ਇਹਨਾਂ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਲਈ ਮੈਂਗੇਲ ਨੂੰ ਵਾਰ ਮੈਰਿਟ ਕਰਾਸ ਨਾਲ ਹਿਟਲਰ ਵਲੋਂ ਨਿਵਾਜਿਆ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ 1944 ਵਿਚ ਬਿਰਕੇਨੋ ਸਬਕੈਂਪ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਡਾਕਟਰ ਵਜੋਂ ਤਰੱਕੀ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ।ਮੈਂਗੇਲੇ ਨੇ ਆਸ਼ਵਿਟਜ਼ ਨੂੰ ਮਨੁੱਖੀ ਪ੍ਰਯੋਗਾਂ ਲਈ ਕੈਦੀਆਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦਿਆਂ ਆਪਣੇ ਮਾਨਵ-ਵਿਗਿਆਨਕ ਅਧਿਐਨ ਅਤੇ ਵਿਰਾਸਤ ਬਾਰੇ ਖੋਜ ਜਾਰੀ ਰੱਖਣ ਲਈ ਇੱਕ ਅਵਸਰ ਵਜੋਂ ਵਰਤਿਆ। ਉਸ ਦੀਆਂ ਡਾਕਟਰੀ ਪ੍ਰਕ੍ਰਿਆਵਾਂ ਨੇ ਪੀੜਤਾਂ ਦੀ ਸਿਹਤ, ਸੁਰੱਖਿਆ, ਜਾਂ ਸਰੀਰਕ ਅਤੇ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਦੁੱਖਾਂ ਲਈ ਕੋਈ ਵਿਚਾਰ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ। ਉਹ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਤੌਰ 'ਤੇ ਇਕੋ ਜਿਹੇ ਜੁੜਵੇਂ ਬੱਚਿਆਂ, ਹੀਟਰੋਕਰੋਮੀਆ ਆਇਰਡਿਮ (ਦੋ ਵੱਖ ਵੱਖ ਰੰਗਾਂ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ), ਬੌਨੇ ਅਤੇ ਸਰੀਰਕ ਅਸਧਾਰਨਤਾਵਾਂ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਵਿਚ ਦਿਲਚਸਪੀ ਰੱਖਦਾ ਸੀ। ਵੌਨ ਵਰਸ਼ੁਅਰ ਦੀ ਬੇਨਤੀ 'ਤੇ, ਡੌਸ਼ ਫੋਰਸਚੰਗਸਗੇਮਿਨਸ਼ੈਫਟ (ਜਰਮਨ ਰਿਸਰਚ ਫਾਉਂਡੇਸ਼ਨ) ਦੁਆਰਾ ਇੱਕ ਗ੍ਰਾਂਟ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਜਿਸਨੂੰ ਮੈਂਗੇਲੇ ਤੋਂ ਨਿਯਮਿਤ ਰਿਪੋਰਟਾਂ ਅਤੇ ਨਮੂਨਿਆਂ ਦੇ ਆਧਾਰ ਤੇ ਜਾਰੀ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਗ੍ਰਾਂਟ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਆਸ਼ਵਿਟਜ਼ ਬਿਰਕੇਨੌ ਵਿਖੇ ਕ੍ਰੀਮੈਟੋਰੀਅਮ ਨਾਲ ਜੁੜੀ ਇਕ ਪੈਥੋਲੋਜੀ ਪ੍ਰਯੋਗਸ਼ਾਲਾ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ।ਯਹੂਦੀ ਜੁੜਵਾਂ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਐੱਸ਼ਵਿਟਜ਼ ਵਿਚ ਮੈਂਗੇਲੇ ਦੇ ਡਾਕਟਰੀ ਪ੍ਰਯੋਗਾਂ ਵਿਚ ਵਰਤੋਂ ਲਈ ਜਿੰਦਾ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ ਜਿੰਨਾ ਨੂੰ ਰੂਸ ਦੀ ਰੈੱਡ ਆਰਮੀ ਨੇ ਜਨਵਰੀ 1945 ਵਿਚ ਅਜ਼ਾਦ ਕਰਵਾ ਲਿਆ ਸੀ।ਜੁੜਵਾਂ ਬੱਚਿਆਂ ਤੇ ਕੀਤੇ ਪ੍ਰਯੋਗਾਂ ਵਿੱਚ ਅੰਗਾਂ ਦੀ ਬੇਲੋੜੀ ਕਟੌਤੀ, ਜਾਣ ਬੁੱਝ ਕੇ ਇੱਕ ਜੁੜਵਾਂ ਨੂੰ ਟਾਈਫਸ ਜਾਂ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਬਿਮਾਰੀ ਨਾਲ ਸੰਕਰਮਿਤ ਕਰਨਾ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਜੁੜਵਾਂ ਦੇ ਖੂਨ ਨੂੰ ਦੂਜੇ ਵਿੱਚ ਤਬਦੀਲ ਕਰਨਾ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ। ਇਹਨਾਂ ਪ੍ਰਕ੍ਰਿਆਵਾਂ ਦੌਰਾਨ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਪੀੜਤਾਂ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ, ਅਤੇ ਜਿਹੜੇ ਲੋਕ ਪ੍ਰਯੋਗਾਂ ਵਿੱਚ ਬਚੇ ਸਨ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕਈ ਵਾਰ ਮਾਰਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਮੈਂਗੇਲੇ ਦਾ ਉਹਨਾਂ ਲਈ ਕੋਈ ਹੋਰ ਉਪਯੋਗ ਨਹੀਂ ਹੋਣ ਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਲਾਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਛੇਕ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਮੈਂਗੇਲੇ ਨੇ ਇਕੋ ਰਾਤ ਇਕ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇ ਦਿਲ ਵਿਚ ਕਲੋਰੋਫਾਰਮ ਨਾਲ ਟੀਕੇ ਲਗਾ ਕੇ ਚੌਦਾਂ ਜੁੜਵਾਂ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਹੱਤਿਆ ਕਰ ਦਿੱਤੀ। ਜੇ ਇਕ ਜੁੜਵਾਂ ਬਿਮਾਰੀ ਨਾਲ ਮਰ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਤਾਂ ਉਹ ਖੋਜ ਦੇ ਉਦੇਸ਼ਾਂ ਲਈ ਤੁਲਨਾਤਮਕ ਪੋਸਟ ਮਾਰਟਮ ਦੀਆਂ ਰਿਪੋਰਟਾਂ ਤਿਆਰ ਕਰਨ ਦੀ ਆਗਿਆ ਦੇਣ ਲਈ ਦੂਜੇ ਜੁੜਵਾਂ ਨੂੰ ਮਾਰ ਦੇਂਦਾ ਸੀ।ਮੇਂਗੇਲ ਦੇ ਅੱਖਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰਯੋਗਾਂ ਵਿਚ ਜੀਵਤ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਰਸਾਇਣਾਂ ਦੇ ਟੀਕੇ ਲਗਾ ਕੇ ਅੱਖਾਂ ਦਾ ਰੰਗ ਬਦਲਣ ਦੀਆਂ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ਾਂ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਹੀਟਰੋਕਰੋਮੈਟਿਕ ਅੱਖਾਂ ਨਾਲ ਮਾਰਿਆ ਤਾਂ ਜੋ ਅੱਖਾਂ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਕੇ ਪਰਖਿਆ ਜਾ ਸਕੇ ਅਤੇ ਬਰਲਿਨ ਵਿਚ ਅਧਿਐਨ ਲਈ ਭੇਜਿਆ ਜਾ ਸਕੇ। ਬੌਵਾਰਾਂ ਅਤੇ ਸਰੀਰਕ ਅਸਧਾਰਨਤਾਵਾਂ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ 'ਤੇ ਉਸਦੇ ਪ੍ਰਯੋਗਾਂ ਵਿੱਚ ਸਰੀਰਕ ਮਾਪ ਲੈਣਾ, ਖੂਨ ਖਿੱਚਣਾ, ਸਿਹਤਮੰਦ ਦੰਦ ਕਢਣਾ, ਅਤੇ ਬੇਲੋੜੀਆਂ ਦਵਾਈਆਂ ਅਤੇ ਐਕਸਰੇ ਨਾਲ ਇਲਾਜ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ। ਉਸਨੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਪੀੜਤਾਂ ਨੂੰ ਲਗਭਗ ਦੋ ਹਫ਼ਤਿਆਂ ਬਾਅਦ ਗੈਸ ਚੈਂਬਰਾਂ ਵਿੱਚ ਭੇਜਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਿੰਜਰ ਹੋਰ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਣ ਲਈ ਬਰਲਿਨ ਭੇਜ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਸਨ। ਮੈਂਗੇਲ ਨੇ ਗਰਭਵਤੀ ਔਰਤਾਂ ਦੀ ਭਾਲ ਕੀਤੀ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ 'ਤੇ ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਗੈਸ ਚੈਂਬਰਾਂ ਵਿਚ ਭੇਜਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਤਜਰਬੇ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਅਲੈਕਸ ਡੇਕੇਲ, ਇਕ ਬਚਿਆ ਹੋਇਆ, ਮੇਂਗੇਲ ਨੂੰ ਅਨੱਸਥੀਸੀਆ ਦਿੱਤੇ ਬਿਨਾਂ ਵਿਵੇਕ ਕਰਨ ਦੀ ਗਵਾਹੀ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਪੀੜਤਾਂ ਦੇ ਦਿਲਾਂ ਅਤੇ ਪੇਟ ਨੂੰ ਹਟਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਇਕ ਹੋਰ ਬਚੇ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਯਿਜ਼ਤਕ ਗੈਨਨ ਨੇ 2009 ਵਿਚ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਮੈਂਗੇਲੇ ਨੇ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਅਨੱਸਥੀਸੀਆ ਦੇ ਉਸ ਦੀ ਕਿਡਨੀ ਕਢ ਦਿੱਤੀ। ਉਸਨੂੰ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਦਰਦ-ਨਿਵਾਰਕ ਕੰਮ ਤੇ ਵਾਪਸ ਜਾਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਗਵਾਹ ਵੇਰਾ ਅਲੈਗਜ਼ੈਂਡਰ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮੈਂਗੇਲੇ ਨੇ ਦੋ ਜੁੜਵਾਂ ਨੂੰ ਅਲੱਗ ਕਰਕੇ ਵਾਪਸ - ਪਿੱਛੇ ਫਿਰ ਜੌੜੇ ਅਤੇ ਜੁੜਵਾਂ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ, ਇਹ ਬੱਚੇ ਕਈ ਦਿਨਾਂ ਦੇ ਦੁੱਖਾਂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਗੈਂਗਰੇਨ ਨਾਲ ਮਰ ਗਏ।

ਯੁੱਧ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮੈਂਗੇਲੇ ਦੱਖਣੀ ਅਮਰੀਕਾ ਭੱਜ ਗਿਆ। ਉਹ ਜੁਲਾਈ 1949 ਵਿੱਚ ਅਰਜਨਟੀਨਾ ਗਿਆ। ਸਾਬਕਾ ਐਸਐਸ ਮੈਂਬਰਾਂ ਦੇ ਇੱਕ ਨੈਟਵਰਕ ਦੁਆਰਾ ਸਹਾਇਤਾ ਹਾਸਿਲ ਕੀਤੀ। ਉਹ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿਚ ਬੁਏਨਸ ਆਇਰਸ ਵਿਚ ਅਤੇ ਇਸ ਦੇ ਆਸ ਪਾਸ ਰਿਹਾ, ਫਿਰ 1959 ਵਿਚ ਪੈਰਾਗੁਏ ਅਤੇ 1960 ਵਿਚ ਬ੍ਰਾਜ਼ੀਲ ਭੱਜ ਗਿਆ, ਇਸ ਦੀ ਤਲਾਸ਼ ਪੱਛਮੀ ਜਰਮਨੀ, ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਅਤੇ ਨਾਜ਼ੀ ਵਿਰੋਧੀ ਸੰਗਠਨ ਸਾਈਮਨ ਵਿਏਨਸਥਲ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ ਜੋ ਇਸ ਤੇ ਮੁਕੱਦਮਾਂ ਚਲਾਉਣ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ। ਮੈਗ਼ਲੇ ਪੱਛਮੀ ਜਰਮਨ ਸਰਕਾਰ ਦੁਆਰਾ ਸਰੈਂਡਰ ਦੀਆਂ ਬੇਨਤੀਆਂ ਅਤੇ ਇਜ਼ਰਾਈਲੀ ਖੁਫੀਆ ਏਜੰਸੀ ਮੋਸਾਦ ਦੁਆਰਾ ਗੁਪਤ ਅਪ੍ਰੇਸ਼ਨਾਂ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਵੀ ਫੜਿਆ ਨਹੀਂ ਜਾ ਸਕਿਆ। ਅੰਤ ਉਹ 1979 ਵਿੱਚ ਬਰਟੀਓਗਾ ਦੇ ਤੱਟ ਤੇ ਤੈਰਦਿਆਂ ਇੱਕ ਦੌਰੇ ਦੀ ਮਾਰ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਡੁੱਬ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ "ਵੁਲਫਗਾਂਗ ਗੇਰਹਾਰਡ" ਦੇ ਝੂਠੇ ਨਾਮ ਹੇਠਾਂ ਦਫ਼ਨਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ। 1985 ਵਿਚ ਫੋਰੈਂਸਿਕ ਪ੍ਰੀਖਿਆ ਦੁਆਰਾ ਉਸਦਿਆਂ ਅਵਸ਼ੇਸ਼ਾਂ ਤੋਂ ਸਕਾਰਾਤਮਕ ਤੌਰ ਤੇ ਪਛਾਣ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ।